Za górami za lasami pomiędzy Ustrzykami, leży wieś Czarna Górna, a na krańcu tej przystań… motocyklowa. Jak to przystań? A gdzie jezioro? Ta przystań jest dla strudzonych motocyklistów. Dawniej po Bieszczadach podróżowano konno i stanic do tej podobnych było więcej. Przyszedł wiatr historii zmiótł to, co było, pozostała jednak pamięć i ludzie z pasją.
Od lat w Bieszczady przyjeżdża Pan Marek, choć młody wiekiem bogaty doświadczeniami, nie jeden życiorys można by ubarwić jego przeżyciami, a jest tego tyle, że starczyłoby na niejedną książkę, którą ty czytelniku czytałbyś z wypiekami. Wróćmy do przystani, która od pomysłu po przez ciężką pracę, zaczyna urzeczywistniać marzenia jej twórcy. Nie trudno tam trafić wyjeżdżając z Czarnej w kierunku Ustrzyk
Górnych po lewej stronie stoi brama, a w nią wkomponowane dwa Iże. Nie ma tu wrót, co trzeba otwierać, przystań jest otwarta o każdej porze, nawet w nocy traficie bez trudu, gdyż wjazd jest oświetlony wraz z motocyklami.

Asfaltowy droga, obszerny parking, gotowe wiaty, w które można wjechać i przenocować, wystarczy śpiwór i karimata. Dla bardziej wygodnych w domu, co w schronisko jest zmieniony, są pokoje z wygodnymi łóżkami, czysta pościel, łazienka, ciepła woda w kranie, a dla głodnych kuchnia dobrze wyposażona. Na terenie przystani jest również pole namiotowe, dobrze wyposażony warsztat, który na „nogi” postawi uszkodzony motocykl, możecie wierzyć mi na słowo gdyż mój Junaczek po dzikiej jeździe bezdrożami Bieszczad pogubił śruby mocujące koło zębate na tylnej piaście i o własnych siłach dojechał do domu. Dla strudzonych motocyklistów, oprócz wygód już opisanych jest jeszcze palenisko na wieczorne ognisko, a z rana wspaniały widok na ukraińską stronę. Choć przystań już jest otwarta oficjalne to nastąpi 13 lipca, będą konkursy, koncerty, nagrody, dobre jedzenie, kompania wesoła, czegóż chcieć więcej? Przystań Motocyklowa zaprasza www.motocyklemwbieszczady.pl